Creativiteit die een gevoelige snaar raakt
De hedendaagse nieuwscyclus heeft veel weg van een theaterpodium waarvan de vloer met een duizelingwekkende snelheid ronddraait. Een verhaal dat vandaag vol in de spotlights staat en de publieke opinie beroert, staat morgen alweer in het duister van de coulissen. En van daar is het maar een kleine stap richting vergeethoek. Niet dat de verhalen an sich plots oninteressant zijn geworden; het is gewoon de nietsontziende dynamiek van de actualiteit.
Maar hoe takel je de soms schrijnende gevallen van onrecht weer uit de vergetelheid? Hoe zet je ze weer in het felle licht van de spotlights? En hoe doe je dat zonder een groot mediabudget? Alleszins niet door de naakte feiten nogmaals op een rijtje te zetten, want die zouden toch maar verloren gaan in die tsoenami van andere, vaak even schrijnende verhalen. Voor iO is het antwoord duidelijk: met een creatieve insteek die een gevoelige snaar raakt bij het publiek en, niet onbelangrijk, waar nieuwsredacties niet omheen kunnen. Als de vaste communicatiepartner van de Belgische tak van Amnesty International, de organisatie die wereldwijd opkomt voor de mensenrechten, bedenkt iO wel vaker zulke creatieve verhalen.
"Heel veel mensen zijn begaan met het lot van Ahmadreza. Deze actie is dan ook broodnodig om mensen te mobiliseren. Constante druk blijft nodig om zijn executie tegen te houden en hem vrij te krijgen."
Griet Ryckeboer, communication officer, Amnesty International Flanders
Vijftig worden in de cel = unhappy birthday
Ook het verhaal van Ahmadreza Djalali verdient een permanente plek in de spotlights. In januari 2022 zat deze Iraanse wetenschapper en gastdocent aan de VUB al bijna zes jaar onterecht in de cel. Tijdens een werkbezoek in 2016 was hij opgepakt op verdenking van spionage, vervolgens gefolterd en in de isoleercel opgesloten, en na een manifest oneerlijk proces ter dood veroordeeld. Ondanks de internationale druk - Amnesty International hield onder andere petities en spoedacties - blijft professor Djalali tot op heden achter de tralies.
Dat de professor zijn vijftigste verjaardag in de cel zou vieren, zonder juridische bijstand en compleet verstoken van de liefde en warmte van zijn gezin in Zweden, inspireerde ons createam tot een pakkende inhaker. Om te beginnen vroegen ze aan muzikanten Gregory Frateur en Chantal Acda om een nieuwe versie op te nemen van het aloude ‘Happy Birthday’, één die aansluit bij het droeve lot van Djalali. Het duo zou het nummer niet alleen opnemen, maar ook live vertolken tijdens de solidariteitswake die de VUB aan de vooravond van Djalali’s verjaardag hield, op de stoep voor de Iraanse ambassade in Brussel. En als we daar dan toch waren, konden we net zo goed een ongelukkige-verjaardagstaart afgeven, toch? Kortom, het concept ‘Unhappy Birthday’ was geboren.
Pics or it didn’t happen
Een sterk concept uitwerken is één ding, zorgen dat het tot bij het grote publiek raakt een ander - zeker als je nul komma nul mediabudget kunt inzetten. Daarom beperkten we ons tot het strikte minimum: we schreven een persbericht en stuurden het rond naar de belangrijkste Belgische nieuwsmedia. En dat miste zijn effect niet, want bij de wake aan de VUB stonden inderdaad heel wat nieuwscamera’s opgesteld. We schoten ook zelf videobeelden, en we filmden hoe iemand de taart - met één zwak flikkerend kaarsje: een symbool van de hoop - op de stoep achterliet.
Voor een media-actie als deze geldt uiteraard: pics (and video’s) or it didn’t happen. Van onze footage maakten we dan ook korte video’s die we ‘s anderendaags, op Djalali’s vijftigste verjaardag, deelden via de socialmediakanalen van Amnesty - Facebook, Instagram en YouTube. Ze werden maar liefst 7834 keer gedeeld. Verslagen van de wake stonden op de websites van onder andere Knack, L'avenir, La Libre, VUB Press Le Spécialiste, Medi-Sfeer en MediQuality.
Professor Djalali zit nog altijd in de cel, maar mede dankzij onze actie zakt zijn verhaal niet ongemerkt weg in het moeras van de vergeten nieuwsfeiten.
Wil je meer weten?
Eens van gedachte wisselen over maatschappelijk relevante thema's en hoe deze op een creative manier op te nemen?
